Er was te veel te zeggen en geen goede manier om het te zeggen. Maar die glimlach die Rosa hen gaf, die bleef haar bij. Dat was geen misverstand. Dat was geen projectie. Dat was iets berekends. Geamuseerd. Ze was blij geweest om hen te zien vechten. En Clara kon de gedachte niet van zich afschudden dat Rosa had gewild dat ze het zag.
Clara zat in bed, lang nadat Marc in slaap was gevallen, alleen verlicht door de blauwe gloed van haar scherm. Bewegingsgevoelige camera’s. Verborgen nanny cams. Cloud back-ups. Ze wist niet waar ze naar zocht, bewijs van verraad? Manipulatie? Iets ergers? Ze klikte zonder aarzelen op Toevoegen aan winkelwagentje.