Haar hart klopte harder. Ze bracht het shirt dichter bij haar gezicht, ongeloof verstrakkend in haar borst. Dat was niet haar tint. Zo’n lippenstift droeg ze nooit. Ze aarzelde, inhaleerde en haar maag zakte naar beneden. Een zachte, bloemige geur hing aan de stof. Niet de hare, maar wel bekend… Het was die van Rosa.
Clara bleef staan en greep het shirt met trillende vingers vast. Een lang moment staarde ze er alleen maar naar. Toen knapte er iets in haar. Ze draaide zich om, liep snel en scherp de trap af, haar voetstappen luid genoeg om Marc geschrokken van de bank te laten opkijken.