“Ik bedoelde je man niet. Het is gewoon… mensen praten, weet je? En Rosa lijkt zich erg op haar gemak te voelen in jouw huis. Ik heb haar ’s morgens met Leo zien wandelen. Zo verzorgend. Alsof ze de moeder is.” Clara voelde haar maag een beetje draaien. “Ze is gewoon goed met hem.”
“Vast wel,” zei Simone luchtig. “Het is waarschijnlijk niets. Ik zeg alleen altijd dat het goed is om alert te blijven. Zelfs de meest perfecte situaties… zijn soms niet wat ze lijken.” Daarmee stond ze op en wierp een glimlach op haar gezicht. “Hoe dan ook, we moeten snel lunchen!”