Het was wat volgde dat zijn bloed deed stollen. Eén voor één verschenen er meer apen uit de jungle. Elk van hen had iets bij zich: een telefoon, een portemonnee, een zonnebril, kleine voorwerpen die hem vreemd genoeg bekend voorkwamen.
Ze waren allemaal op weg naar dezelfde plek, elk dier hield zijn prijs stevig vast terwijl het verdween in de donkere deuropening van het gebouw. Gabriel bevroor, zijn geest duizelde toen hij worstelde om te begrijpen wat hij zag. Zijn gedachten tolden, duizelden hem terwijl het gewicht van de situatie op hem drukte.