Adam begon een goede zoektocht, waarbij hij steeds urgenter van kamer naar kamer ging. Hij controleerde de keuken, de slaapkamer, de badkamer en zelfs de smalle gang voor hun deur. Geen briefje. Geen geluid van beweging. Geen teken dat ze gewoon was weggelopen en vergeten hem te vertellen waar ze naartoe ging.
Hij stuurde een sms: Waar ben je? Bel me. Er volgde er nog een. En nog een. Elk bericht had een klein, spottend “verzenden”-symbooltje voordat het uiteindelijk mislukte. Geen vinkjes, geen afleverstatus. Het was alsof haar telefoon van de aardbodem was verdwenen.