“Er is iets mis,” zei Elias met een krakende stem. Henrik sprak hem niet tegen. Hij verhoogde het gaspedaal en zette de motor ondanks het risico onder druk. Elk uur was nu belangrijk. De kustlijn verscheen eindelijk door de dunner wordende mist en ze stuurden een radiobericht naar het depot om het marinestation te waarschuwen.
Tegen de tijd dat ze aanlegden, stond er al een brancardteam op de pier te wachten. Elias gaf de welp aan hen door als porselein, zijn handen aarzelden om haar los te laten. “Ze gaat achteruit,” zei hij. “Alsjeblieft.” “We hebben haar,” verzekerde een van de technici hem. “Ga opwarmen. We houden je op de hoogte.”