Toen kwam de ochtend die alles ongedaan maakte. Het appartement was doodstil nadat Emily naar school was gegaan. Tula liep langzaam door de keuken, water aan het koken voor thee. Net toen ze het kopje wilde pakken, schoot er een verblindende en plotselinge pijnscheut door haar maag. Haar hand schokte. Het kopje gleed weg.
Porselein versplinterde over de tegelvloer, een geluid dat te scherp was om genegeerd te worden. Tula wankelde naar achteren, een hand om haar midden geklemd, haar adem stokte, haar knieën begaven het. Achter haar bonkte een deur open. Ashley, bleek en met grote ogen, haastte zich de keuken in – haar moeder lag verfrommeld op de vloer voor haar.