Ze knipperde met haar ogen. “Dit klopt niet,” zei ze zacht. De verpleegster leunde dichterbij. “Hmm?” Tula wees naar het veld. “Dat is niet mijn verjaardag. Ik ben geboren in 1951. Negentien september.” De verpleegster grinnikte lichtjes, niet onaardig. “Oh, dat moet een drukfout zijn. We hebben een zware week achter de rug. Ik streep het wel door.”
Tula’s vingers zweefden over de pagina, de pen onbeweeglijk. Iets in haar borstkas krulde strak. Ze tekende, langzaam. Maar haar gedachten gingen niet verder. 7 mei 1980. Vierenveertig jaar oud. Precies de leeftijd die de echoscopiste vandaag terloops op het rapport had vermeld.