Tula ondertekende het formulier, maar haar gedachten waren niet bij de toestemming. De onjuiste geboortedatum bleef langer in haar hoofd hangen dan ze had verwacht. De verpleegster had het terloops gecorrigeerd, een snelle pennenstreek. Maar er was iets dat aan haar kriebelde, zoals een woord dat ze verkeerd had gehoord en niet kon vergeten.
Ze herinnerde zichzelf eraan dat ziekenhuizen drukke plekken zijn. Fouten gebeuren nu eenmaal. Toch was het niet de enige. Een technicus had tijdens haar eerste scan gevraagd of ze “al terug” was, hoewel ze hem nooit eerder had ontmoet. Een andere verpleegster had gezegd dat ze een scan voor ‘Tula A.’ binnenbracht, voordat ze zichzelf corrigeerde en zonder uitleg de kamer verliet.