De bliksem sloeg in, de donder rommelde in de verte. De regen beukte op het doorhangende dak van de hut. Het vuur dreigde te doven onder de stortvloed, waardoor Marcus slechts enkele seconden had voordat ze de omvang van zijn list doorhadden. Met Luna in zijn arm zocht hij naar een andere ontsnappingsroute.
Hij zag een dichtgetimmerd raam in de buurt van gestapelde kratten. Hij zette het op een lopen en hoorde de voetstappen van de misdadiger tegen de verweerde planken slaan. Hij duwde zijn schouder tegen de planken en huiverde toen splinters zijn huid beschadigden. Een vlezige hand rukte aan zijn shirt. Marcus draaide zich weg, de haveloze stof scheurde los. Hij schopte naar buiten om een fractie van een seconde voorsprong te krijgen.