Linda was magnetisch-messief en gedreven, grappig en intens. Ze kon van een boodschappentas een boeket maken en hun studio als een filmscène laten lijken. Vincent was nooit ambitieus geweest, maar plotseling voelde het als genoeg om van haar te zijn. Ze gaf het leven een vol gevoel. En hij dacht dat dat voor altijd was.
Maar voor altijd begon snel uit elkaar te vallen. Linda werd zwanger. Vincent was pas 23, nog steeds muntjes aan het tellen voor de huur, nog steeds doodsbang om iets blijvends te doen. Een baby voelde enorm, als een gewicht dat hij niet kon dragen. Maar Linda had vertrouwen – vertrouwen in hen, in zichzelf, in een gezin dat ze nog niet eens een naam hadden gegeven.