Eén zoon was aannemer en stond trots voor een bouwterrein met “McIntyre Builders” op het bord. Een andere, een ingenieur, maakte blauwdrukken en codes. Een dochter runde haar eigen esthetische spa. De anderen waren een verpleegster, een consultant en een zakenvrouw. Zeven levens, vol en helder. Zeven levens die hij nooit had aangeraakt.
Vincent voelde zich ziek van ontzag en schaamte. Hoe had ze het gedaan? Hoe had ze het wrak dat hij achterliet in iets moois veranderd? Hij wreef over zijn gezicht, zijn hart ging tekeer. Dit waren geen vreemden. Dit waren zijn kinderen. Vlees en bloed. En hij had niet eens hun namen geleerd.