Later vond hij nog een briefje, onder de voordeur geschoven: Ik kom binnenkort langs om het hek te controleren en Emily te zien. Michael las de woorden steeds opnieuw en zijn gal kwam omhoog. De terloopse familiariteit en de vermelding van zijn dochter waren te veel. Hij verfrommelde het briefje en gooide het weg.
Michael confronteerde Sarah opnieuw, zijn stem brak. “Waarom? Waarom hij? Was ik niet genoeg?” Sarah snikte en bedekte haar gezicht. “Het is niet wat je denkt.” Maar ze wilde er niet over uitweiden. De vaagheid maakte de wond alleen maar erger en bevestigde voor Michael dat ze de waarheid die hij al wist niet kon toegeven.