Thom wankelde naar achteren en probeerde alles te bevatten. “Dus dit is waarom… dit is waarom je niet wilde dat Anastasia van school veranderde,” mompelde hij, terwijl hij Emily vol ongeloof aankeek. “Je wist dat dit zou gebeuren.” Zijn stem barstte van de pijn terwijl de enorme omvang van de situatie zich van hem meester maakte.
Uiteindelijk sprak hij, zijn stem zwaar van verdriet. “Dus je hebt de hele tijd tegen ons gelogen. We dachten dat je toegewijd was aan je carrière, maar al die tijd verdeelde je jezelf tussen ons.” Hij keek naar Anna en toen naar John. “Ik kan dit niet geloven.”