Hij verstelde de stoel, pakte een potlood en probeerde verder te gaan waar hij gebleven was. Hij had nog maar een paar lijnen getekend toen de deurbel ging. Het scherpe geluid sneed door de stilte van het huis. Walter fronste, legde het potlood neer en veegde zijn handen af aan een doek.
Er kwam bijna nooit iemand onaangekondigd langs. De postbode toeterde vanaf de weg als hij een pakje had. De buren, hoe weinig er ook waren, belden meestal eerst. Hij stak de woonkamer over en opende de deur.