Het bleek dat deze dieren een zeldzame kruising waren tussen een coyote en een wolf. De dierenarts kon niet vaststellen hoe ze in de put terecht waren gekomen, maar hij benadrukte hun uniekheid. Tina was vastbesloten om ze niet terug te laten keren in het wild; ze hadden een veilige plek nodig die ze hun thuis konden noemen.
Gelukkig bood James’ connectie met het plaatselijke dierenasiel een sprankje hoop. Met voldoende ruimte en middelen was het asiel meer dan uitgerust om voor deze buitengewone wezens te zorgen. Het was een perfecte oplossing en bood ze een kans op een nieuw leven vol liefde en geborgenheid.