Tina aarzelde even, zich bewust van de enorme taak die haar te wachten stond. Ze had geen idee wat het kleine wezentje was, alleen dat het er erg zwak uitzag en onmiddellijk hulp nodig had. Steve stelde voor om een dierenarts te raadplegen, maar de dichtstbijzijnde was nogal ver weg.
Desondanks pakte ze snel haar telefoon en belde een dierenarts om de situatie dringend door te geven. Er viel een lange pauze nadat ze was uitgepraat, waardoor Tina’s hart op hol sloeg. Ze kon de klok bijna horen tikken, elke seconde werd langer, waardoor ze zich nog meer zorgen ging maken. Uiteindelijk vroeg de dierenarts haar om het schepsel te beschrijven. Tina deed haar best en noemde elk detail dat haar opviel.