Maar toen riep de stem haar naam weer, duidelijk en wanhopig. Het bos leek zijn adem in te houden. Eerst deed het geluid een rilling over haar rug lopen, maar toen ze zich ernaar toe draaide, brak de helderheid door. Het was James. De angst die ooit haar geest had vertroebeld, begon op te lossen toen opluchting haar overspoelde.
De wolven, die James niet kenden, reageerden echter op hun instinct en begonnen op hem af te stormen. Tina realiseerde zich het gevaar in een flits en stapte snel voor James, klaar om hem te beschermen tegen de aanval van de roedel. Wonder boven wonder stopten de wolven met aanvallen en stopten vlak voordat ze hen bereikten, waardoor een confrontatie op het allerlaatste moment werd vermeden.