Tina’s plotselinge interventie, samen met de zichtbare opluchting op haar gezicht, leek de roedel duidelijk te maken dat James geen bedreiging vormde maar een potentiële bondgenoot. Met een subtiele verandering in hun houding draaiden de dieren zich langzaam om, wat suggereerde dat zowel Tina als James hun voorbeeld moesten volgen.
De plotselinge aanval van de roedel liet James in een shocktoestand achter, waardoor hij struikelde en op de grond viel. Hij hapte naar adem, draaide zich naar Tina, zijn ogen wijd open van verwarring en bezorgdheid, en vroeg dringend: “Wat is er aan de hand? Wat zijn we hier aan het doen?”