James’ stem was kalm en geruststellend terwijl hij haar begeleidde met gestage instructies over het gebruik van het touw. Tina verstevigde haar greep, haar zenuwen zoemden zachtjes in haar achterhoofd. Ze concentreerde zich en herinnerde zichzelf eraan dat de enige manier om verder te komen was om zowel hem als haar eigen capaciteiten te vertrouwen.
James verdween snel in de duisternis beneden. Tina keek toe, haar hart bonsde sneller met elke centimeter die hij liet vallen. De put was diep en schimmig en het enige wat ze kon horen was de echo van James’ voorzichtige bewegingen en mysterieuze kreten. Haar handen waren bezweet terwijl ze het touw vasthield dat haar met James verbond in de duisternis.