Na een gespannen en ademloos half uur hees James met veel moeite de laatste van de kleine beestjes uit de donkere put. De vijf dieren lagen op de grond en knipperden in het zwakke licht, hun ogen weerspiegelden een mengeling van verwarring en nieuwsgierigheid. De lucht was vol spanning terwijl James en Tina hun volgende stap overwogen.
Met hernieuwde hoop verzamelden Tina en James de kleine wezens snel in hun geïmproviseerde draagzakken. De roedel stond in de buurt, hun ogen oplettend en hun houding klaar. Voorzichtig tilde Tina het laatste donzige diertje op en legde het in de wachtende bek van een van de wolven. De wolf klemde zich zachtjes vast, zijn kaken teder maar stevig rond de kostbare lading.