Dr. Min legde uit dat in extreem zeldzame gevallen moederarenden niet-bedreigende zoogdieren in huis nemen als ze die zien als nuttig voor hun broedsel. “Mochi heeft misschien een beschermend instinct opgewekt,” zei ze. “Ze is klein, rustig en geeft de arenden warmte.”
In plaats van een prooi te zijn, had de adelaar haar geadopteerd. De emotionele scène die zich daar afspeelde was geen toeval – het was een verbinding. “Het is de natuur die de regels herschrijft,” voegde dr. Min eraan toe. “Het is een levende les in vertrouwen tussen soorten.”
De pup was schoon, vol energie en duidelijk goed doorvoed. De adelaar had zelfs eten meegenomen – visrestjes en kleine knaagdieren – niet alleen voor zijn kuikens, maar blijkbaar ook voor Mochi. Het was een verzorgend tafereel dat niemand zich had kunnen voorstellen.
[volgendepaginaknop].