‘Ik wil schreeuwen dat ik hulp nodig heb’, schrijft Israel van Dorsten in zijn boek
Precies drie jaar geleden, op 13 oktober 2019, sprong Israel van Dorsten voor de laatste keer over de sloot van de boerderij in Ruinerwold. Op deze dag, dat alles voor hem en zijn broers en zussen veranderde, komt zijn boek Wij waren, ik ben. Weg uit Ruinerwold uit.
We herinneren ons allemaal het nieuws nog, van het gezin dat opgesloten zat in een boerderij in Ruinerwold in Drenthe. Het ging de hele wereld over en er volgde een indrukwekkende documentaire waarin Edino, Shin, Mar Jan en Israel hun verhaal vertelden.
Smartphone
Israel schreef zijn ervaringen op in zijn boek. Hij is ongeregistreerd als kind, mag niet naar school en heeft geen vrienden. Op 25-jarige leeftijd wordt “het verlangen naar buiten” steeds groter bij hem. Zijn vader, Gerrit Jan, krijgt op dat moment steeds meer gezondheidsklachten zoals benauwdheid. Hij eist daarom een duur nieuw zuurstofapparaat uit China, dat Israel voor hem moet bestellen. Israel ziet een kans en bestelt direct ook een smartphone, want dat zal niet opvallen op de fikse rekening van tienduizend euro.
Politie
Met de smartphone doet hij een anonieme melding bij de politie. Het enige wat hij wil, is dat zijn vader naar de gevangenis gaat. Na dagen in angst af te wachten en geen politie te zien, doet hij nog een melding, nu over witwassen. In de boerderij liggen tienduizenden euro’s aan contant geld en Israel had op de politiewebsite gelezen dat witwassen stevig aangepakt wordt. Hij dikt alles zelfs nog een beetje aan, zodat de politie wel móét komen.
Ruinerwold
Na drie weken heeft hij nog niks gehoord. Israel besluit de politie te bellen, maar uit angst hangt hij weer op. Die nacht springt hij voor het eerst over de sloot achter de boerderij en gaat hij richting het dorp Ruinerwold, wat een uur lopen is. Een nacht later gaat hij weer en komt hij zelfs politieagenten tegen die hem om zijn identiteitsbewijs vragen, die hij niet heeft. Hij bedenkt een smoes en de politie rijdt door.
“De gedachte hun te vertellen wie ik echt ben, schiet door mijn hoofd”, schrijft hij in het boek. “Ik wil schreeuwen dat ik hulp nodig heb, maar mijn angst om niet meer terug te gaan naar huis is veel te groot. Het enige wat ik nu wil is straks weer in mijn slaapzak liggen, hoe ellendig het thuis ook is.”
Buiten
Een aantal dagen later komt vader Gerrit Jan erachter dat Israel een smartphone heeft. De man slaat de telefoon stuk met een hamer. “Vader maakt meteen het gebaar dat ik had verwacht: drie vingers, daarna wijst hij naar buiten. Drie dagen geen eten en buiten blijven bidden, dat is duidelijk”, schrijft hij.
Israel springt deze avond weer over de sloot achter de boerderij en loopt richting Ruinerwold, maar deze keer voorgoed, zo blijkt later. De cafébaas van De Kastelein belt die zondagavond uiteindelijk de politie. Israel meldt zich daar opnieuw, maar ditmaal heeft hij genoeg moed verzameld en doet hij zijn verhaal.
Het boek Wij waren, ik ben. Weg uit Ruinerwold is vanaf vandaag verkrijgbaar. Israel van Dorsten probeert met zijn boek meer aandacht en begrip te krijgen voor de gevolgen van psychisch geweld.
Lees ook: Toch geen vervolg op De kinderen van Ruinerwold: ‘Niet weer ons hele leven op z’n kop’
Bron: NOS, RTV Drenthe | Beeld: BrunoPress