Terwijl de rechercheurs en Parker werkten aan de aanknopingspunten van de zaak, besloten ze dat het het beste was om de beer te verplaatsen zodra de jongen wakker zou worden. Het zou makkelijker zijn om alle personages van het ongelooflijke drama op één plek te hebben. Anika bevestigde dat de jongen elk moment wakker kon worden.
Laat die avond, terwijl het ziekenhuis nachtdienst draaide, bekeek Anika haar aantekeningen op de IC. De jongen sliep nu vredig, met weinig maar constante zuurstof. De regen tikte tegen het raam. Beneden in de baai verschoof de beer in de trailer, zijn klauwen schraapten één keer metaal – een lage, echoënde geruststelling van aanwezigheid.