Online vermenigvuldigden theorieën zich als onkruid. Misschien was ze weggelopen. Misschien heeft hij haar begraven. Misschien hadden ze het samen gepland. Elk bericht knaagde aan hem. Hij zei tegen zichzelf dat hij niet meer zou kijken, maar hij kon niet wegblijven. Elke avond scrolde hij door vreemden die zijn huwelijk ontleedden alsof het entertainment was.
Sommige threads hadden zelfs sympathie voor hem – ze prezen zijn kalmte, noemden hem onbegrepen. Hij las die het meest en klampte zich eraan vast als een levenslijn. Maar de troost was van korte duur; ze verdedigden de man die hij vroeger was, niet degene die om 3 uur ’s nachts wakker zat, doodsbang voor spiegels.