Vroeg Clara weer, haar armen nog steeds over elkaar, “Rosa.” Dat trok zijn aandacht. Hij ging overeind zitten. “Waar heb je het over?” vroeg hij verbijsterd. Was het gewoon een act? “Ik heb gezien hoe je met haar omgaat.” Marc trok een wenkbrauw op. “Wat?” Clara deed een stap naar voren.
Marc knipperde, verrast. Toen lachte hij kort en afwijzend. “Clara. Kom op. Dat is absurd.” “Is dat zo?” haar stem bleef gelijkmatig. “Beschuldig je me er echt van dat ik je bedrieg… met Rosa?” Mark verstijfde.