Met nauwgezette precisie kantelde hij de lantaarn in de richting van de vette vodden, waardoor er een smeulende vlam ontstond. De rook kringelde omhoog en de vonken dansten over de verzadigde doeken. De eerste flarden brandende vodden gaven aan dat hij had gegokt. Hij duwde tegen de emmer om de vlam in bedwang te houden, net genoeg chaos veroorzakend om ze af te leiden.
Het werkte. De criminelen sisten van schrik en vervloekten de plotselinge rook. Eentje rende naar een waterkan. Een ander zocht iets om de vlammen te bedwingen. De derde schopte gefrustreerd tegen de smeulende vodden. In die werveling van paniek rende Marcus naar Luna’s kooi, met een bonzend hart in zijn oren.