Er schoot haar één naam te binnen: Nathan. Een vriend op school die ethisch hacker was en afstudeerde in softwareontwikkeling. Ze belde, haperde naar adem en begon haar verhaal over de verdwijning van Duniper, de nepadoptie, de dode aanknopingspunten. “Ik weet dat het gek is,” zei ze. “Maar kunt u me helpen het adres te vinden dat gekoppeld is aan dit kenteken?”
Nathan was even stil. Toen: “Stuur het maar door. Ik zal kijken wat ik kan vinden.” Gabby deed dat. Toen wachtte ze – wriemelde, ververste haar telefoon, ijsbeerde door de gang als een geest. Uren gingen voorbij als langzaam brandende kaarsen. Eindelijk zoemde haar telefoon. Het was een sms van Nathan.