Ze liep langzaam, terwijl ze een stapel flyers van Angel Paws vasthield die ze op weg naar buiten had gepakt. Ze deed alsof ze ze uitdeelde, ging van deur tot deur en scande elke oprit, brievenbus en veranda. Ze was nerveus, onzeker. Tot ze de SUV zag, scheef geparkeerd op een oprit met grind.
Hij was onmiskenbaar. Dezelfde deuken op de bumper. Dezelfde nummerplaat. De auto van Josh. Haar hart ging tekeer terwijl ze bevroren op het trottoir aan de overkant stond. De gordijnen van de ramen in de buurt waren dicht. Ze stapte dichterbij, centimeter voor centimeter, tot ze de zijkant van de tuin bereikte en toen hoorde ze het.