Gabby hoorde Josh’ stem door de tuin klinken, scherp en woedend. “Wat ben je in godsnaam aan het doen?” Haar handen frummelden weer aan de klink, maar die gaf geen krimp. Ze draaide zich langzaam om, Juniper nog steeds in haar armen gewiegd en haar hart stortte in. Ze zat vast. Gevangen. En hij kwam eraan.
Josh stormde over de binnenplaats, zijn ogen vlamden. Gabby hurkte snel en zette Juniper achter haar neer. Haar stem trilde maar steeg van woede. “Hoe kon je dit doen? Monster! Hoe kon je deze arme dieren pijn doen?” Haar schreeuw weerklonk door het daglicht en weerklonk tegen de verwrongen zijwanden van het huis.