Ze tackelden hem voordat hij de drempel kon bereiken en klemden hem vast op de veranda. Gabby stond verstijfd, ademde nauwelijks, haar hartslag suisde in haar oren. Eén agent rende naar haar toe en controleerde haar op verwondingen. “Ben je gewond?” vroeg hij. Ze schudde haar hoofd. Ze kon niet praten.
Even later zat Gabby aan de rand van een open ambulance die op de stoep geparkeerd stond. Een ambulancebroeder veegde de schram op haar elleboog af, maar haar blik bleef op de tuin gericht. Josh, nu in de boeien, werd achterin een politieauto geduwd. Juniper lag naast haar, nog steeds rustig slapend.