Ze huilde bijna. Twee jaar wachten, opnieuw posten, mensen aan hen voorbij zien gaan – misschien was dit het dan. Ze bevestigde Josh’ bezoek voor de volgende dag om 14.00 uur, stond toen op en riep de gang in: “Ze hebben een kans! Juno en Juniper hebben bezoek!”
Die avond maakte Gabby een cadeaumand klaar: eersteklas lekkernijen, piepspeeltjes, hun favoriete touwtouw en een ingelijste foto van de honden samen. Ze bleef langer dan normaal, zat bij hen in de kennel, krabde achter hun oren, mompelde dat alles misschien eindelijk goed zou komen.