Het doet iets met ons, letterlijk en figuurlijk
Op dit moment zitten we volop in de herfst en gaan we rap richting de winter. De dagen worden korter, het weer wordt guur en we gaan massaal naar droevige muziek luisteren. Hoe komt het dat onze muziekkeuze in de herfst en winter zo ‘negatief’ is? We vertellen het je.
Benamingen dankzij zangeressen
Zowel voor de periode waar we nu in zitten als voor de zomerperiode is een naam bedacht. Megan Thee Stallion bracht twee jaar geleden een nummer genaamd ‘Hot Girl Summer’ uit. Die term werd vaak gebruikt om aan te geven hoe de sfeer in de zomer is: je hebt geen tijd om verdrietig te zijn, omdat je bezig bent met jezelf. Megan zei daarover: “Gewoon een leuke tijd hebben, je eigen ding doen, zonder dat het je iets kan schelen wat anderen erover te zeggen hebben”.
Tijdens de herfst voelen we ons vaak wat meer down, door een combinatie van factoren. De dagen worden korter, het regent veel en het is koud buiten. Onlangs ontstond er ook een term om de gemoedstoestand in de herfst mee aan te duiden: ‘Sad Girl Autumn’. De term ontstond op social media, maar werd extra populair dankzij Taylor Swift. Zij lanceerde een nieuwe versie van haar nummer ‘All Too Well’ (over haar relatie met Jake Gyllenhaal) en noemde dat de ‘Sad Girl Autumn’-editie. Het nummer duurt tien minuten, wat het langste nummer op de eerste plaats in de Amerikaanse hitlijsten maakt.
Herinneringen en hormonen
Momenteel bevinden we ons dus massaal in de ‘Sad Girl Autumn’-fase. We kiezen vaak voor treurige muziek afspeellijsten en kunnen daar dan uren naar luisteren. Waarom doen we dat? Waarom kiezen we niet vaker voor een blij nummer, waar we lekker op kunnen dansen en rondhuppelen?
Psychologe Annemieke Van Den Tol en onderzoeker Roger Edwards geven de verklaring dat trieste muziek een herinnering aan een persoon of moment in ons leven kan oproepen. We worden er melancholisch van en willen graag terug naar een belangrijk moment in het verleden. Daarnaast zeggen zij dat droevige melodieën kunnen helpen bij het loslaten van emoties die je hebt opgekropt.
Onderzoeker David Huron heeft een andere verklaring. Hij zegt dat het prolactinehormoon een rol speelt. Dat hormoon zouden we vrijlaten als we naar trieste muziek luisteren. Het zorgt ervoor dat ons brein ons gaat voorbereiden op iets engs of traumatisch. Als dat vervolgens niet gebeurt (omdat we alleen maar naar muziek luisteren), blijven er sporen van dat hormoon achter bij onze hersenen. Dat levert ons een fijn gevoel op.
Persoonlijk en muzikaal verdriet
De laatste theorie is van een professor in de psychologie genaamd Dacher Keltner. Hij zegt dat er een verschil is tussen je eigen verdriet en het verdriet dat je voelt als je naar treurige muziek luistert. Als je naar de muziek luistert herkent je brein die muziek als iets verdrietigs, maar dan alleen in een muzikale context. Je eigen verdriet bevindt zich in een andere, persoonlijke context. Dit verschil zorgt ervoor dat je via de muziek buiten je eigen verdriet kunt treden en van een afstand naar kunt kijken. Je hoeft je verdriet dus minder te voelen, omdat je afgeleid wordt.
Niks negatiefs
Er zijn dus meerdere verklaringen voor onze muziekvoorkeur in de herfst en winter. Wat ze met elkaar gemeen hebben, is dat de muziek iets met ons brein en ons gevoel doet. We weten nu ook dat het niets raars is en dat we in deze tijd van het jaar prima onbeperkt tranentrekkers kunnen luisteren. Taylor Swift, here we come!
Lees ook: Prima ballerina met Alzheimer herinnert zich dans wanneer ze muziek van Het Zwanenmeer hoort
Bron: HLN | Beeld: Pixabay