Isa Hoes: ‘Ik was een heftig kind en mijn moeder was snel in tranen’

Isa Hoes

De actrice doet een boekje open over het moederschap en de relatie met haar eigen moeder

Actrice en auteur Isa Hoes bracht onlangs een boek uit met de mooiste verhalen over moeders uit de Nederlandse literatuur. En hoewel de relatie met haar eigen moeder vroeger soms moeizaam verliep, zou ze er veel voor over hebben nog één keer met haar te kunnen praten. Ook doet de 51-jarige brunette een boekje over over haar eigen rol als moeder. ”Ik wil eigenlijk wel alles voor ze doen en zorgen dat ze gelukkig zijn”, vertelt ze aan Margriet.

Als kind verliep de relatie met haar moeder vaak moeizaam.

‘Het is je moeder’

De titel van haar boek Het is je moeder ontleent ze aan de woorden die haar vader vaak tegen haar zei als ze weer eens een discussie had met haar moeder. ”Ik was nogal een heftig kind, ik wilde altijd alles bespreken”, biecht Isa op aan Margriet. ”En mijn moeder, ja, die was gewoon snel in tranen. Ik zei dan ook doodleuk dat ik het zo slap vond dat ze ging huilen. Mijn vader zei dan altijd: ”Kijk nou wat je doet, het is je moeder”. Ik vond dat een dooddoener. Het is een zin met veel lading, alleen kon ik er niks mee. Maar mijn ouders leven beiden niet meer en nu denk ik: kon ik nog maar met haar discussiëren, zei mijn vader die woorden nog maar een keer. Tijd verzacht een hoop.”

Verhalen

Isa’s moeder was Joods en van een generatie die minder praatte met hun kinderen. ”Vroeger was ik vaak boos op mijn moeder, dat heb ik nu niet meer. Ik zie nu ook dat het niet zo simpel is allemaal.” De actrice betreurt het dan ook dat ze nooit met haar moeder heeft gezeten om verhalen te delen. ”Iemands verhaal zorgt voor begrip, dat had ik mijn moeder en mij gegund.”

Buikpijn

Hoewel Isa er niet altijd zeker van was dat ze zelf ook kinderen wilde, kreeg ze er met haar inmiddels overleden man Antonie Kamerling twee: zoon Merlijn en dochter Vlinder. ”Ik vond het eigenlijk best eng om moeder te worden”, vertelt ze openhartig. ”Als ik vroeger met mijn moeder door de stad liep en we kwamen ouders met huilende kinderen tegen kreeg ik altijd buikpijn.”

Dappere kinderen

Toch is ze zielsgelukkig met haar beide kinderen, die ze tot de dood van Antonie altijd samen hebben opgevoed. In tegenstelling tot haar eigen moeder, kiest Isa ervoor om juist een heel communicatieve relatie te onderhouden met haar kinderen. ”Ik praat veel met ze en deel ook mijn gevoelens met ze.” En zoals elke moeder is ze natuurlijk geweldig trots op haar kroost. ”Elke keer zie ik mijn kinderen dingen doen en denk ik: ik weet het niet hoor, je kunt dan onzeker zijn, maar je dóet het wel. Dan ben ik zo trots. Niet op mezelf, maar op die dappere kinderen van me.”

Lees ook: Bibi gaat voor het eerst zonder baby Teddy op reis en dat zorgt voor tranen

Wil je dit artikel bewaren? Pin ‘m dan op Pinterest!

Bron: Margriet | Beeld: Hollandse Hoogte, fotograaf: Edwin Janssen