Stel woont in afgelegen zelfgebouwde uitkijktoren in het bos

Landelijk gebied

“Ik had nooit gedacht dat ik als stedelijke homoseksuele man in een extreem landelijk gebied als dit zou wonen”, vertelt Dabney over de unieke locatie in het bos. “We kunnen ons niet voorstellen om weer te wonen zoals we ooit woonden”, voegt Alan daaraantoe.

De benedenverdieping

De woning van Alan en Dabney ziet er indrukwekkend uit. Het huis staat op hoge poten en heeft twee verdiepingen. Op de eerste verdieping bevindt zich het woongedeelte en er is een balkon rondom de hele verdieping. Het huis verlichten de mannen met energie van zonnepanelen en ze hebben gewoon toegang tot het internet. Beneden staat daarnaast een tank met water en een solarpomp pompt het water omhoog en het huis wordt verwarmd door een kachel dat werkt op propaan. Daarnaast is de keuken voorzien van alle gemakken. “Dat je afgelegen woont, betekent niet dat je slecht eten moet eten”, vinden de heren. 

De bovenverdieping

Op de tweede verdieping, de lookout van Alan en Dabney, bevindt zich hun slaapkamer met een prachtig uitzicht over het bos. “Ik noem het mijn koninkrijk om hier ’s ochtend wakker te worden wanneer de zon net begint te schijnen. Je kunt mijlenver voor je uit kijken en je kunt de vogels horen zingen in de ochtend”, vertelt Dabney.

Het toilet

Zo op het eerste gezicht lijkt de toren een fijn woonhuis, maar een zekere niet overbodige luxe ontbreekt toch in het huis: het toilet. De mannen bouwden daarom een klein toilethokje in het bos vlakbij hun toren, maar ze bedachten ook nog een andere optie, de zogenoemde ‘plastrechter’. “We realiseren ons dat dit erg gericht is op mannen, dus wanneer er vrouwelijke gasten komen, hebben we ook een speciale plastuit voor hen.” Ook voor douchen kunnen de heren niet binnenshuis terecht, dat doen ze op hun balkon. Een afvoer voor het douchewater hebben ze niet: het water sijpelt tussen de houten vloer naar beneden.

uitkijktoren

Sneeuw

Alan en Dabney vertoeven het hele jaar in hun toren. Het komt dus ook voor dat ze er zitten wanneer het buiten niet zonnig is. “Wanneer sneeuw begint te vallen en er is een sneeuwstorm, dan slaat de sneeuw tegen de ramen en kun je niets meer zien. Het is hier dan knus, maar we zitten dan ook vast”, vertelt Alan.

De toren verlaten

Alan en Dabney zijn al 25 jaar samen en genieten van hun leven in hun toren. Toch zien ze wel in dat ze hun oude dag hier niet kunnen doorbrengen. “Op een dag moeten we terug verhuizen naar de stad. Op een dag lukt het ons niet meer om al die trappen op te lopen. We vragen ons weleens af wanneer die dag komt, maar ik zal voor altijd de herinneringen koesteren van dit huis waarin we wonen.”

Benieuwd hoe de toren er van binnen uitziet? Bekijk dan de video.

Pagina 2/2

Lees ook: Architect transformeert kasteelruïne tot schitterend woonhuis

Bron: Truly | Beeld: Videostill YouTube Truly